Boğaziçi Üniversitesi, Temel Eğitim Kısmı öğretim üyesi Mine Göl-Güven ve takımı tarafından yürütülen, Covid-19 salgını ve karantina sürecinin çocuk sahibi olan ailelerinin ömürlerine yansımalarını ortaya koyan araştırmanın üçüncü raporu yayımlandı. Covid-19 meskende kalma süreci olarak bilinen 15 Mart-1 Haziran tarihlerinin bitiminde 323 ebeveynden toplanan bilgiler tahlil edildi.

Covid-19 Aile araştırmasına, Türkiye’nin 39 farklı vilayetinden 4-12 yaşları ortası çocuğu olan 323 ebeveyn çevrimiçi anket sorularını yanıtlayarak iştirak gösterdi. Cinsiyet dağılımına bakıldığında iştirakçilerin 90’ını bayanların oluşturduğu görüldü. Araştırmaya katılan ebeveynler 84’ü üniversite yahut üzeri eğitime ve 71’i taban fiyatın üzerinde bir gelire sahip olduklarını belirtti.

Raporda Covid-19 öncesi ve karantina periyoduna yönelik ebeveyn ve çocukların his durumları, eş ve çocuklarla olan alakalar, ebeveynlerin ve çocukların birlikte geçirdikleri vakit ve eğitime yönelik görüşleri, toplumsallaşma prosedürleri ve pandemi öncesi ve sonrasında çocukların uyku, beslenme, antrenman ve ekran kullanımı üzere günlük yaşantılarındaki farklılıklara yönelik bulgular paylaşıldı.

Araştırmaya nazaran belirsizliklere karşı dirençli olma marifeti ebeveynlerin Covid-19 sürecinde his durumlarını düzenleyebilmeleri ile bağlı.

Genelde kendini âlâ hissedenler Covid-19 kısıtlamaları sırasında da âlâ hissetmeye devam ettiler. Genelde kaygılı ve dehşetli ruh haline sahip çocuklar, karantina devri his ve davranışlarında da ebeveynleri tarafından olumsuz tarafta değerlendirildi.

Ebeveynlerin genel manada duygusal durumlarına yönelik kendilerini değerlendirmeleri istendi. Ebeveynler, misal bir değerlendirmeyi Covid-19 sürecine yönelik de yaptılar. Bulgular, his durumlarını olumlu kıymetlendiren iştirakçilerin Covid-19 ile ilgili hislerini düzenlemede de meşakkat yaşamadıklarını gösterdi. Çocuklarını genel manada dehşetli ve kaygılı olarak tanımlayan ebeveynler, çocuklarının kısıtlamalar sırasında his ve davranışlarında da olumsuz tarafta bir kıymetlendirme yaptı. Karantina devrinde kendi duygusal durumlarını olumsuz olarak pahalandıran ebeveynler, çocuklarının da his ve davranışlarının sıkıntılı olduğunu belirtti.

Eş ve çocuklarla bağlantılardaki memnuniyet yansıdı

Eş ile olan bağlantının niteliği, eş ile yaşanan memnunluğu getirdi. Tıpkı formda çocukla yaşanan bağın niteliği çocukla memnunluğu sağladı. Bunun yanı sıra alakalar ortasında da benzeri bir bağ görüldü. İştirakçilerin eş ve çocukları ile olan bağlantılarındaki memnuniyet, bu bağlantılarındaki memnunluklarını söz etmeleriyle sonuçlandı. Örneğin eş ile yaşanan mutluluğun çocukla yaşanan bağlantının niteliğini belirlediği görüldü.

Çocuklarıyla nitelikli vakit geçirdiğini ve eğitime yönelik etkinlikler yaptıklarını söz eden ebeveynler çocukların bu süreçte olumlu his ve davranış özelliklerini daha çok öne çıkardı. Karantinada his durumunu koruyan ebeveynler de vakit ve eğitim süreçlerini olumlu istikamette değerlendirmiştir.

Belirsizliklere karşı güçlü olan ebeveynler, karantina devrinde nitelikli vakit ve eğitim süreçlerini de daha âlâ yönetmiştir. Genel manada dehşetli ve telaşlı olarak tanımlanan çocuklar, karantina sırasında ebeveynle geçirilen vakit ve eğitim süreçlerini de olumsuz yaşamıştır.

Çocuklar hangi teknikleri kullanarak toplumsallaştı?

Araştırmada çocukların yaşları arttıkça arkadaşlarla ve öğretmenlerle görüşmenin daha sık olduğu saptandı. Çocukların yaşları arttıkça arkadaşlarıyla çevrimiçi toplumsallaşmasının azaldığı görüldü. Çarpıcı bir bulgu ise yaşla birlikte çevrimiçi oyun platformları kullanımında artış, ebeveynle oyun oynanmasında ve arkadaşlarla çevrimiçi toplumsallaşmada azalma olmasıydı.

Kız çocukları oğlan çocuklarına kıyasla daha çok akrabalarla çevrimiçi toplumsallaşmada yer alır kendi başına bir şeyler öğrenir ve mesken işleri yaparken; oğlan çocukları kız çocuklarına kıyasla daha çok çevrimiçi oyun platformlarında ve ekran başında eğitim dışı etkinliklerde bulundu.

Gelir seviyesi ve alışkanlıklar araştırıldı

Araştırma kapsamında alışkanlıklar ve gelir seviyesi ortasındaki ilgiler de incelendi. Buna nazaran daha düşük gelire sahip olan ebeveynlerin çocuklarının uyku, beslenme ve idman nizamlarında rutine nazaran sapmalar olduğu gözlendi. Ailenin gelir seviyesi arttıkça çocukların sistemli idman yapmalarında da artma tespit edildi. İştirakçilerin gelir seviyesi arttıkça uyku nizamı, gelirdeki değişim, fizikî sıhhat ve ruhsal sıhhat alanlarında kendilerini düzgüne gerçek kıymetlendirdikleri gözlemlendi.

Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı