İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) kent Tiyatroları’nın düzenlediği 37. Genç Günler’in söyleşi konuğu olan sinema ve tiyatromuzun ehil ismi Metin Akpınar, genel sanat direktörümüz Ayşegül İşsever’in moderatörlüğünde düzenlenen söyleşide gençlerle buluştu. Akpınar, kendi oyunculuk serüvenini anlatırken, “Çocukluktan itibaren Komik olmak istedim” dedi. Sanat ve sahne aşkının erken yaşlarda başladığını söyleyen Akpınar, klasik tiyatrodan İstanbul’un değişen kültürel ve sanatsal ortamına, kitaplardan anılarına birçok hususta gençlerin sorularını cevapladı.
İstanbul’un aralıksız düzenlenen Biricik gençlik şenliği olan Genç Günler’in 37.’si, üniversite kümelerinin oyunları, söyleşi ve atölyelerle devam ediyor. Türk Sineması ve Tiyatrosu’nun ehil ismi Metin Akpınar, 8 Mayıs Pazartesi günü 19.00’da Harbiye Muhsin Ertuğrul Sahnesi’nde genel sanat direktörümüz Ayşegül İşsever’in moderatörlüğünde gerçekleştirilen söyleşide kent Tiyatroları’nın konuğu oldu.
“Çocukluktan bu yana Komik olmak istedim”
Oyunculuk serüveninin nasıl başladığını anlatan ehil oyuncu Metin Akpınar, “Minder komiği derlerdi eskiler. Ben çocukluktan bu yana Komik olmak istedim. Süpürgeden gitar yapardım. 1957 yılında Yeşil Sahne’ye götürdü bir arkadaşım. Orada Fazla hoş bir tiyatro kurulmuştu. Orada tiyatroya başladım. Oradan ulusal Türk Öğrenci Birliği’ne geldim. Tiyatro kısmı lideri oldum. “Her Yer Tiyatro” kampanyası yaptık. Onlar gelemiyorlar biz gidelim, dedik. Florya dinlenme tesislerinde Haldun Taner hoca bizi seyretmiş, beğenmiş. Oyundan sonra da çocuklar gelsin bir konuşalım demiş. O Dizi da Haldun Taner Gözlerimi Kaparım Görevimi Yaparım’ı yapmak üzere. Tiyatro kurmak üzere. Hoca bana matinelerde siz burada oynayın, sonra da bana oynayın, dedi. Biz uçtuk tabi. Provalar başladı, takımı de genişletti hoca. O denli olunca da siz aşağıda oynamayı bırakın, bizimle olun, dedi. 1964 yılında Ulvi Uraz tiyatrosunda profesyonel oldum. 2 sene orda birtakım roller dış Tüm kompozisyonlarda oynadım.”
Akpınar, daha sonra Özel tiyatro kurmalarıyla ilgili bir soru üzerine, “Biz olduk zannettik ve gençlik heyecanıyla kendi tiyatromuzu, Genar tiyatrosunu kurduk. 60 Benlik bir yerdi, biz seyirciden daha kalabalıktık, seyirciler gelmiyorlardı. Biz sonra Hababam Sınıfı’nda oynadık, yavaş yavaş tanınmaya başladık. Seyirci gelmeyince bir turne tiyatrosu olmaya karar verdik. Bir kış turnesi yaptık, hatta Nakit biriktirdik. Sonra Haldun Hoca’ya geldik, o bize Kabare Tiyatrosu yapalım dedi. Bizi ikna etti, 1967 yılında Kabare Tiyatrosu’nu kurduk. 1992’ye kadar da faal oldu”
10 yıldır üç üniversitede Kabare Tiyatrosu üzerine dersler verdiğini söyleyen Akpınar, “Liseden gençler düzgün yetişmiş olarak gelmiyor. Bir müddet sonra yararlı olamadığımı, olamayacağımı anladım ve bu dersleri de bıraktım. Fakat Kabare Tiyatrosu üzerine Özel oluşumlara takviye vermeye devam ediyorum” dedi.
“Tiyatronun vazgeçilmez olduğu inancı bir türlü yerleşmedi”
Ayşegül İşsever’in “Eskiden birçok şeyimiz eksikti fakat güya daha Fazla keyifliydi, derinliği vardı. Kültür ve sanat ortamında dünden bugüne ne değişti?” sorusu üzerine, Metin Akpınar, İstanbul’un değişen kültürel ve sanatsal ortamına dair şunları söyledi: “Çok şey değişti. Bizim kabare tiyatrosu yaptığımız İstanbul’da 42 tiyatro perde açardı. 2500 sanatçı her akşam sahneye çıkardı. O periyotta kentlerde nüfusun yüzde 30’u yaşıyordu. Anadolu’dan Aka bir göç aldık. Orada yaşayan beşerler kendi geleneklerini, örflerini taşıdılar. Burada kent kültürüne ulaşamadılar. Bu türlü bir yoz kültür oluştu. Bu bize Aka bir Tertip kaybettirdi. O yüzden evvelce daha güzeldi diyoruz. Bu ülkede tiyatronun vazgeçilmez olduğu inancı bir türlü yerleşmedi. kapital de, Siyaset de bize daima uzaktan baktı.
“Anılarımı yazmayacağım”
Seyirci sorularında, anılarını yazıp yazmadığının sorulması üzerine Akpınar, “Ben anı yazmayı sevmiyorum. Zira anıda İçten olursanız ayıp olur, kimi şeyleri saklarsanız kendinize ayıp olur. O yüzden anı yazmak tehlikeli bir iştir. ancak bu eksikliği gidermek için bir belgesel yaptık. 80 seneyi bir buçuk saate sığdırdık. Zeynep Miraç da bir biyografi yazdı. “Metin Akpınar Sahneye Adanmış Bir Ömür” diye. O ikisiyle şimdilik yetinmeni rica ediyorum.”
“81 Vilayette tiyatro yok maalesef”
Bu yozlaşma karşısında tiyatronun üzerine düşenler nedir, siz neler yaptınız, sorusu üzerine Akpınar, “Tiyatronun eğitimle ilgili Fazla Önemli fonksiyonları var. lakin tiyatro bir konferans yeri değildir, didaktik olmak zorunda değildir. Biraz tebessüm ettirerek doğruları haykırmak zorundadır. lakin bunun için sayısal çokluk da gerekir. Bugün 84 milyon nüfuslu ülkemizde tiyatro yoktur sayısal olarak. Nüfusun yüzde onu oranında faal sanatçı olması lazım. 81 vilayette tiyatro yok maalesef. Tiyatro ülkede olmayınca tiyatronun vazifeleri de tıpkı oranda azalıyor. Siz talep ettiğinizde Lokal idareler de kapital de buna uymak zorundadır. Bu yüzden mesuliyet sizde” diyerek, gençlere sanatı, tiyatroyu talep etmeleri gerektiğini söyledi.
Yaklaşık iki saati bulan söyleşi, gençlerin soruları ve ehil oyuncu Metin Akpınar’ın Bazen Vakit eğlenceli Bazen Vakit bilgeliğini ve deneyimini Anlatım eden karşılıklarıyla devam etti.
Kaynak: (BYZHA) ak Haber Ajansı
