Bu Yıl 8 Mart Dünya Bayanları Günü, İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin Hatay’da kurduğu çadır kentte afet sonrasında hayata tutunmaya çalışan bayanların gayretinin gölgesinde yaşanıyor. çok güç günler geçirdiklerini belirten depremzede bayanlar, bugünlerin geride kalacağına olan inançlarıyla ayakta kalmaya çalışıyor.

İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin Hatay’da kurduğu çadır kentte yaşayan bayanlar bu Yıl 8 Mart Dünya Bayanlar gününü buruk geçiriyor. İzmir Büyükşehir Belediyesi, Anahtar Bayan Çalışmaları Bütüncül Hizmet Merkezi aracılığıyla bölgedeki bayanlara yardım eli uzatıyor, onların yaralarını sarmak için elinden gelen dayanağı veriyor.

“Her şeyin olağana dönmesini bekliyoruz”
Yaşadıkları zorluklara Karşın hayata tutunan bayanlar hislerini şöyle lisana getirdi. Nuray Sökmen: “Allah kimsenin başına vermesin. Biz yaşadık, kimse yaşamasın. Meskenlerimiz yıkıldı. Çocuklarımız yıkıntı altında kaldı lakin Fazla şükür kurtuldular. Bize takviye olmaya çalıştılar, İlah razı olsun. Eşim inşaat çalışanıdır. Şu Lahza işsiz. Her şeyin olağana dönmesini bekliyoruz.”

“Ne hoş yaşıyorduk, sıcak bir yuvamız vardı”
Kızı Arya Parıltı Sökmen ile çadır kentte barınan Süheyla Sökmen: “Zaten zelzeleye ayakta yakalanmıştık. Birinci sarsıntıda konutumda rastgele bir hasar yoktu fakat öğle olan sarsıntıda berbat bir formda hasar oldu. çok Kötü bir gün. Yaşanılacak bir durum değil, İlah kimseye yaşatmasın. Apayrı hisler içindeyim. İnşallah en kısa vakitte bunları atlatırız. Ne hoş yaşıyorduk. Sıcak bir yuvamız vardı, eşimin konuta gelişini bekliyordum. Bu Üzüntü apayrı bir şey.”

“Evden eşyalarımızı alamadık”
Seniye Bük: “Herkes işinde gücündeydi. Artık ne Amel ne Sıkıntı var. Konuttan bir eşya çıkmadı. Ne yapalım ne edelim! Mal mülk Allah’a kalıyor. Bırakamıyoruz, Türkiye bizim. Nereye gidersek esasen mevt var. Burada ölelim daha uygun dedik.”

“5 Şubat akşam yattık, sabah felaketle kalktık”
Afetten sonra çadır kentte yaşamak zorunda kalan Nuray Tosun: “Dört dörtlük olmasa da Fazla hoş hayatlarımız vardı. Şubat’ın 5’inde yattık akşam, sabah felaketle kalktık. Anlatılmaz. Kendi yağımızda kavrulan insanlardık. Artık çadırda barınıyoruz. İlah verenlerden binlerce Defa razı olsun, biz razıyız İlah da razı olsun. Bize sıcak yemeğimiz de geliyor. İnşallah bugünler de geçecek. Kayıplarımız yok, onlarla teselli oluyoruz.”

“Allah kimsenin başına vermesin”
Depremzede Tuğba Karaver: “Zor bir süreçten geçiyoruz. İlah kimsenin başına vermesin. Çocuklarımız da biz de Fazla perişan olduk. Evsiz kalmak, çadırda yaşamak Fazla sıkıntı. Bir Lahza Evvel konteynerlere geçmek istiyoruz.”

“Günlerimiz ağlamakla geçiyor”
Eşinin olmadığını ve üç oğlunun farklı vilayetlerde yaşadığını belirten Fatma Hatip: “Günlerimiz gerilimle, ağlamakla geçiyor. Vakit vakit zelzele oluyor, Fazla korkuyoruz. çok güç günler geçiriyoruz.”

Aynur Çalar: “Çadırda yaşamak Fazla sıkıntı. İlah kimsenin başına vermesin. 6 Tane torunum var, onlara hiçbir şey yapamıyorum.”

Bir engelli oğlu, gelin ve torunlarıyla Birlikte çadırda yaşayan Saniye Çalar: “Hepimiz 8-10 şahıs birebir çadırın içindeyiz. Bir kesim ekmek verenden de İlah razı olsun.”

Kaynak: (BYZHA) – ak Haber Ajansı